Park Regionalny Campo dei Fiori: najlepsze praktyki w zakresie zapobiegania pożarom lasów.
Władze Parku Regionalnego Campo dei Fiori potrzebują solidnego systemu dozoru w celu ochrony środowiska i jego mieszkańców: przestarzały analogowy system dozoru został zastąpiony rozwiązaniem opartym na technologii Axis.
Przyroda, historia i wyzwania związane z pożarami lasów
Park Regionalny Campo dei Fiori jest podmiotem prawa publicznego położonym zaledwie kilka kilometrów na północ od miasta Varese.
Utworzony na mocy ustawy regionalnej nr 17 z dnia 19 marca 1984 r. i rozbudowany w 2009 r., zajmuje około 6300 hektarów ziemi w 17 gminach i 2 gminach górskich w prowincji Varese. Jego położenie geograficzne i cechy geologiczne sprzyjają rozwojowi bardzo zróżnicowanej roślinności, z obszarami bogatymi w dziką przyrodę. Znajdują się tam słynne obiekty historyczno-architektoniczne, w tym kompleks Świętej Góry Varese (UNESCO), Grand Hotel, secesyjne wille, opactwo Ganna i Rocca di Orino.
W październiku 2017 roku w Parku doszło do poważnego pożaru, który pozostawił znaczne zniszczenia: przez prawie miesiąc w kilku miejscach konieczne było zaangażowanie strażaków i pracowników ochrony ludności, by chronić lasy, zwierzęta, domy i przedsiębiorstwa. Zniszczeniu uległo ponad 350 hektarów lasu, a szacowane szkody przekroczyły 2 000 000 euro.
W 2019 r. (na zboczu północnym) nowe pożary zdewastowały około 318 hektarów zalesionej powierzchni, a szkody oszacowano na około 1 500 000 euro.
Pożary w przyszłości? Będą jeszcze bardziej ekstremalne.
Zmiany klimatyczne mają wpływ na ryzyko pożarów: eksperci szacują, że do 2050 r. powierzchnia obszarów dotkniętych klęską wzrośnie z 8% do 23% ze względu na coraz wyższe temperatury, długie okresy suszy i zmiany gatunków roślin.
W obliczu zagrożenia coraz bardziej ekstremalnymi pożarami spowodowanymi zmianami klimatycznymi, władze parku dostrzegają pilną potrzebę zastosowania solidnego systemu dozoru w celu ochrony parku i jego mieszkańców.
Dla zarządu oczywiste jest, że podjęcie dalszych działań interwencyjnych w zakresie ochrony lasów i infrastruktury ma kluczowe znaczenie: należy szanować środowisko i dbać o terytorium za pomocą projektów i ciągłości, z uwzględnieniem perspektywy długoterminowej.
Biorąc to wszystko pod uwagę, Maurizio Fratini, CTO firmy Security Service Red, partner Axis i konsultant kontaktujący się z władzami parku, zaproponował wymianę przestarzałego analogowego systemu dozoru na zintegrowane rozwiązanie składające się z kamer sieciowych Axis z wbudowanymi modułami głębokiego uczenia oraz oprogramowania do zarządzania materiałem wizyjnym Genetec.
Najważniejszą potrzebą władz parku było posiadanie kamer sieciowych, tzw. „elektronicznych oczu”, charakteryzujących się wydajnym zoomem i zaawansowanymi możliwościami analizy wideo, ze względu na duży obszar do monitorowania. Aby odpowiedzieć na prewencyjne intencje zarządu, okazało się, że oprócz oczu potrzebny był też mózg: zainstalowane przez nas kamery zostały zaprojektowane jako prawdziwe czujniki IoT, szczególnie z myślą o przyszłej skalowalności.
Faza 1: Dozorowanie i dochodzenie reaktywne
Władze parku znalazły rozwiązanie, które spełnia potrzeby, i doceniają wydajność i prostotę obsługi, która jednocześnie oferuje elastyczność niezbędną do zakwalifikowania się jako najlepsza praktyka dla osób zajmujących się pożarami na terenach dzikich.
Do tej pory, przy użyciu tylko 3 kamer z serii AXIS Q6225-LE, władze parku były w stanie dozorować znaczną część obszaru parku, dzięki dużym możliwościom zoomu i integracji z systemem Security Center VMS firmy Genetec: w zdalnej sterowni znajdują się dwa monitory, z których jeden wyświetla mapę parku, a drugi przesyła obraz z kamery.
Ta zintegrowana konfiguracja wykorzystuje metadane, aby umożliwić operatorom szybkie reagowanie na potencjalne sytuacje zagrożenia, identyfikując ich dokładną pozycję do dalszej analizy. Wysoka jakość obrazu ułatwia również wykorzystanie materiału wideo do celów dochodzeniowych, aby po zdarzeniu przeanalizować, gdzie i jak rozwinął się pożar.
Faza 2: Analiza predykcyjna
Wśród priorytetów agencji wyróżnia się kilka kluczowych celów:
- Zapobieganie: podstawowe działanie mające na celu ograniczenie i dążenie do powstrzymania i wyeliminowania zdarzeń, takich jak pożary lasów, które mogłyby zagrozić górzystemu i pagórkowatemu ekosystemowi obszaru parku, wpływając na dziedzictwo o wielkim znaczeniu przyrodniczym.
- Wspomaganie interwencji człowieka za pomocą innowacyjnych technologii, prowadzenie pilniejszego dozoru terytorialnego za pomocą systemów optycznych, które umożliwiają obserwację rozległego terytorium nawet zdalnie.
- Optymalizacja zasobów: Należy ograniczyć koszty i w pełni wykorzystać zasoby, w tym pracę wolontariacką. Inwestycje powinny mieć na celu maksymalizację wydajności operacyjnej, zapewniając wymierne oszczędności w zakresie dozorowania terytorium za pomocą tradycyjnych środków w porównaniu do zdalnej obserwacji i ukierunkowanych interwencji.
Moduły głębokiego uczenia zintegrowane z kamerami umożliwiają systemowi wykrywanie i udostępnianie kluczowych informacji do analizy predykcyjnej: kamery — czujniki współdziałające z innymi czujnikami — uczą się stabilnych warunków panujących w lesie i dzięki dedykowanej analityce symulują potencjalne sytuacje zagrożenia w oparciu o zmiany czynników środowiskowych, takich jak wilgotność, prędkość i kierunek wiatru, nagromadzenie ściółki liściowej itp., wysyłając sygnały, które można łatwo monitorować zdalnie, w tym przez wielu użytkowników i mobilnie, aby utrzymać sytuację pod kontrolą i potencjalnie umożliwić dyrektorom ds. operacji gaśniczych szybkie działanie.
W związku z tym prowadzone są obecnie oceny trzech różnych scenariuszy, które mają na celu wybór optymalnych rozwiązań dla każdego kontekstu i ich walidację na poziomie techniczno-naukowym. Zamiarem agencji parku jest stanie się przykładem i opracowanie najlepszej praktyki do naśladowania dla innych instytucji zainteresowanych zapobieganiem i ochroną terenów.
„Posiadanie bardzo otwartej, integrowalnej i skalowalnej bazy, gotowej na wprowadzenie zmian w projekcie w przyszłości, było niezbędne w konsultacjach z agencją parku” — uważa Fratini. Wśród ulepszeń systemu, oprócz kamer termowizyjnych do wykrywania pożarów gruntowych, zostanie przeanalizowane zastosowanie kamer nasobnych i modułowych kamer termowizyjnych do umieszczenia na hełmach osób, które będą udawać się na miejsce pożaru w celu jego ugaszenia: będzie to bardzo przydatne dla ich ochrony i bezpieczniejszego poruszania się po obszarze objętym pożarem.
Kolejną wartością dodaną był wybór tabletów dla jednostek mobilnych i dyrektorów ds. operacji gaśniczych, aby uzyskać informacje w czasie rzeczywistym na temat sytuacji i rozwoju możliwych pożarów, ale także jako narzędzie do analizy prewencyjnej.
Najbardziej niebezpieczny pożar to ten, którego nie widać i który rozwija się pod ziemią, dlatego rozważana jest możliwość dodania sieciowych kamer termowizyjnych do systemu w przyszłości, co zapewniłoby możliwość wysyłania alarmów, gdyby temperatura gruntu była poza normą.